“Οι επενδύσεις είναι η λύση στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας”: Άρθρο του Προέδρου του ΣΕΒ, κ. Θ. Φέσσα στo ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Τώρα που υποχωρεί σταδιακά η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια και εύλογα δεν επέτρεπε μακρόπνοους σχεδιασμούς, είναι επιβεβλημένο να αρχίσουμε να συζητάμε και να σχεδιάζουμε πολιτικές για τα μεγάλα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η χώρα μας στο κοντινό μέλλον.

Το δημογραφικό ζήτημα ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Ως πρόβλημα του μέλλοντος, φαίνεται ότι απασχολεί λίγο ή καθόλου τους πολιτικούς μας. Αποκτά όμως ολοένα πιο εκρηκτικές διαστάσεις σε μια οικονομία που βγαίνει βαθιά τραυματισμένη από την πολυετή ύφεση, την υψηλή ανεργία και τη μετανάστευση των νέων της στο εξωτερικό. Ας δούμε αναλυτικότερα κάποια στοιχεία. Σύμφωνα με αναλογιστικές μελέτες, το 2050 οι Έλληνες θα είμαστε 9 εκατ. περίπου, με έναν στους τρεις να είναι 65 ετών και άνω, εκ των οποίων μάλιστα 300.000 θα είναι άνω των 90 ετών! Αυτό σημαίνει αυξημένες δαπάνες υγείας και συντάξεων που θα πρέπει να καταβάλλονται από όλο και λιγότερους εργαζόμενους. Όπως είναι γνωστό το ασφαλιστικό μας σύστημα δεν επιτρέπει την κεφαλαιοποίηση εισφορών σε ατομικές μερίδες του κάθε εργαζόμενου, συνεπώς είναι απολύτως κρίσιμο οι εργαζόμενοι να υπερτερούν αριθμητικά των συνταξιούχων. Ήδη, η δραματική ύφεση των τελευταίων χρόνων μας δίνει μια πρόγευση του τι μπορεί να ακολουθήσει. Σήμερα, όσοι δεν εργάζονται (μητέρες, παιδιά, συνταξιούχοι, άνεργοι), είναι περίπου 7 εκ. συμπολίτες μας, δηλαδή διπλάσιοι από αυτούς που εργάζονται. Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αν υπολογίσουμε ότι από τον πληθυσμό που εργάζεται, 800 χιλ. μισθοδοτούνται από το κράτος, ενώ οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα είναι μόλις 1,6 εκ. και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι αγρότες κλπ. 1,3 εκ.

Συνολικά, λιγότερο από το 1/3 του πληθυσμού, μόλις 2,9 εκ. εργαζόμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες του ιδιωτικού τομέα καλούνται να συντηρήσουν με τους φόρους τους έναν πληθυσμό 10,8 εκ. πολιτών! Την ίδια ώρα ένα δυναμικό κομμάτι του ενεργού πληθυσμού, με αυξημένα τυπικά προσόντα και εργασιακή εμπειρία εγκαταλείπει τη χώρα μας, είτε λόγω της ανεργίας, είτε λόγω της υπερφορολόγησης της εργασίας,  που αφήνει ελάχιστο διαθέσιμο εισόδημα στην τσέπη. Η αιμορραγία αυτή έχει σοβαρές επιπτώσεις τόσο στην ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων, που βλέπουν καλά στελέχη τους ή μελλοντικούς εργαζόμενους να φεύγουν στο εξωτερικό, όσο και στα φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα.

Η εξίσωση απλά δε βγαίνει όσο συνεχίζουμε να έχουμε μηδενικούς ή αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης και συντηρούμε ένα εχθρικό περιβάλλον προς τους νέους, και τις επιχειρήσεις με αναξιοκρατία, κακούς θεσμούς, αναποτελεσματική παιδεία και υψηλούς φόρους στην παραγωγή και την εργασία. Κινδυνεύουμε να γίνουμε σταδιακά μια χώρα γερόντων, χωρίς οικονομικό δυναμισμό. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε άμεσα πρωτοβουλίες για μαζικές επενδύσεις που θα δημιουργήσουν πολλές νέες δουλειές αλλά και τις προϋποθέσεις για βελτίωση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και επιστροφή άξιων νέων Ελλήνων από το εξωτερικό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να διώχνουμε σοβαρές επενδύσεις, είτε λόγω της ανικανότητας του ελληνικού κράτους να τις διαχειριστεί, είτε λόγω ιδεοληψιών και αγκυλώσεων του περασμένου ή και προ-περασμένου αιώνα.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ζήτημα εθνικής επιβίωσης για όλους μας, πολιτικά κόμματα και κοινωνικούς εταίρους, να προβληματιστούμε γύρω από 3 άξονες αναγκαίων πρωτοβουλιών για: (α) τον επαναπατρισμό Ελλήνων της Διασποράς και την υποδοχή μεταναστών με εξειδικευμένες δεξιότητες, (β) τη στήριξη της ελληνικής οικογένειας και την αύξηση του ρυθμού των γεννήσεων και (γ) την ενεργό γήρανση. Θα πρέπει να γίνει εθνικός στόχος μέσα από ένα πλέγμα πολιτικών πρωτοβουλιών ο πληθυσμός της χώρας να αυξηθεί σημαντικά μέχρι το 2030 ώστε να αναστραφεί υπέρ των νέων η κατανομή του πληθυσμού. Όταν αντιληφθούμε τη συνθετότητα αυτών των προβλημάτων, τις αιτίες που τα παράγουν, αλλά και τις εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες που μπορεί να έχουν για το μέλλον της χώρας μας, τότε μόνο θα κατανοήσουμε πόσο σημαντική είναι η στροφή προς τις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις για την εθνική μας επιβίωση.