Δελτίο Τύπου: ”Διαχειριστικός και άτολμος ο Κρατικός Προϋπολογισμός του 2007”, 15/11/2006

Ο Προϋπολογισμός του 2007 είναι κυρίως διαχειριστικός και  άτολμος. Ανταποκρίνεται στον στόχο της δημοσιονομικής προσαρμογής με περιορισμό του ελλείμματος κάτω του 3%, αλλά δεν εμπεριέχει εκείνα τα μέτρα που θα διασφάλιζαν τη μόνιμη δημοσιονομική εξυγίανση και δεν αντανακλά ουσιαστικές διαρθρωτικές αλλαγές. Πολύ περισσότερο δεν υλοποιεί βασικές μεταρρυθμίσεις που είχαν εξαγγελθεί με την Εισηγητική Έκθεση του 2006 για την αναμόρφωση του συστήματος κατάρτισης του ίδιου του Προϋπολογισμού. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται, ότι η διαφάνειά του είναι αμφισβητούμενη καθώς δεν είναι καθολικός, ώστε να συμπεριλαμβάνει τα οικονομικά αποτελέσματα όλων των Δημοσίων Οργανισμών και φορέων. Παράλληλα, η μη κατάρτιση τριετών προϋπολογισμών εμποδίζει την απεικόνιση των προβλεπόμενων δομικών αλλαγών που διασφαλίζουν την ευημερία με κοινωνική συνοχή.

Στρατηγικές επιλογές, όπως η αύξηση και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δαπανών στους κρίσιμους τομείς της παιδείας και των επενδύσεων υποδομής που διασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας δεν στηρίζονται από το νέο Προϋπολογισμό.

Η υλοποίηση του Προϋπολογισμού, εξάλλου, στηρίζεται σε κρίσιμες υποθέσεις, όπως τον προβλεπόμενο υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, την περαιτέρω μείωση της ανεργίας και την εκτιμώμενη αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων.

Οι υποθέσεις αυτές  προβληματίζουν, επίσης, με αναφορά στη μακρόχρονη προοπτική της οικονομίας. Ο υψηλός ρυθμός  ανάπτυξης της οικονομίας εξακολουθεί να επαφίεται κυρίως στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης και πιθανόν για τον λόγο αυτό, να μην είναι διατηρήσιμος στα επόμενα χρόνια . Η προσπάθεια μείωσης του ελλείμματος στηρίζεται στη συγκράτηση των επενδυτικών δαπανών. Ο περιορισμός τους, όμως,  δεν συνάδει με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, ιδιαίτερα όταν σε σταθερές τιμές οι επενδυτικές δαπάνες του 2007 είναι περίπου ίσες με αυτές του 2002.

Αλλά και στον διαχειριστικό τομέα ο Προϋπολογισμός χωλαίνει. Για παράδειγμα:

• Βασίζεται κυρίως στην αύξηση των εσόδων, ενώ οι πρωτογενείς δαπάνες φαίνονται τελείως ανελαστικές και αυξάνονται ταχύτερα από το 2006.

• Το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης σε απόλυτα μεγέθη θα αυξηθεί, αντιστρέφοντας την τάση των δύο τελευταίων ετών, όπου παρουσίαζε σημαντική μείωση.

• Η ανάγκη δημιουργίας πρωτογενών πλεονασμάτων, που θα κατευθύνονται στη μείωση του δημοσίου χρέους, εν όψει μάλιστα πιθανών κινδύνων από το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας και την άνοδο των επιτοκίων, παραβλέπεται πλήρως.

Στο πλαίσιο αυτό η αξιοπιστία του Προϋπολογισμού ως εργαλείο σχεδιασμού και εφαρμογής της ευρύτερης οικονομικής πολιτικής παραμένει αμφίβολη.