Ανθρώπινο δυναμικό για την ψηφιακοποίηση της παραγωγής – Άρθρο κ. Χρήστου Α. Ιωάννου, Διευθυντή Τομέα Απασχόλησης και Αγοράς Εργασίας ΣΕΒ, στο Βήμα της Κυριακής, 22/11/2020
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της ελληνικής παραγωγής δεν είναι θεωρητικό ζήτημα. Συγκεκριμένες επιχειρήσεις και συγκεκριμένοι άνθρωποι καλούνται να τον εφαρμόσουν σχεδιάζοντας και υλοποιώντας επενδύσεις τεχνολογικής αναβάθμισης.
Πριν την εκδήλωση της πανδημίας γνωρίζαμε, από σχετική έρευνα του ΣΕΒ, πώς ο παραγωγικός πυρήνας της ελληνικής οικονομίας, σχεδόν 2700 επιχειρήσεις μεγέθους 20+ εργαζομένων σε έξι παραγωγικά οικοσυστήματα, (Αγροδιατροφή, Βιοοικονομία-Υγεία και Φάρμακο, Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών, Δομικά Υλικά και Μέταλλο, Εφοδιαστική Αλυσίδα και Μεταφορές και Ενέργεια), που απασχολούν περί τους 400 χιλιάδες μισθωτούς, ανέμεναν να επηρεασθούν από τις εξελίξεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, και να δράσουν.
Πάνω από 500 επιχειρήσεις, ήδη, είχαν επηρεασθεί και ξεκινούσαν να προσαρμόζονται. Άλλες 500 ανέμεναν να το κάνουν τα επόμενα 2-3 χρόνια. Και σχεδόν 800 μετά την παρέλευση της 3ετίας. Από κλάδο σε κλάδο οι «συμμετέχουσες» στον μετασχηματισμό, και οι ταχύτητες διέφεραν, και διαφέρουν. Οι επιχειρήσεις της ψηφιακής οικονομίας και της ενέργειας πήγαιναν ταχύτερα, των τροφίμων αργότερα, οι μεγαλύτερες ευκολότερα, οι μικρότερες δυσκολότερα.
Αυτές οι επιχειρήσεις και οι άνθρωποί τους βρίσκονται τώρα σε σταυροδρόμι, αποφάσεων, βημάτων και διαδρομών. Η πανδημία επιτάχυνε, και επιταχύνει, μεν τις τεχνολογικές εξελίξεις. Η οικονομική κρίση δημιουργεί αβεβαιότητες και στενότητα πόρων για τις επενδύσεις τεχνολογικής αναβάθμισης και παραγωγικού μετασχηματισμού.
Πριν την εκδήλωση της πανδημίας γνωρίζαμε ποιες νέες τεχνολογίες ανέμεναν οι επιχειρήσεις να είναι αναγκαίες για την τεχνολογική αναβάθμιση της παραγωγής τους. Έξι στις δέκα, σχεδόν 1500 επιχειρήσεις θα χρειαζόταν ανάλυση δεδομένων υψηλής συχνότητας (Big Data Analytics). Άλλες τόσες χρειαζόταν πλατφόρμες επιχειρησιακής συνεργασίας (Enterprise collaboration Platforms). Σχεδόν 1300 επιχειρήσεις θα εξέταζαν εφαρμογές διαδικτύου των πραγμάτων (Internet of Things). Περί τις 600 επιχειρήσεις ενδιαφέρονταν για εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης (AI). Και περί τις 700 επιχειρήσεις για τις εφαρμογές τρισδιάστατης εκτύπωσης (3D printing).
Η οικονομική κρίση λόγω της πανδημίας ανέστειλε και τις σκέψεις και τα περισσότερα από τα σχέδια ανάληψης επενδύσεων τεχνολογικής αναβάθμισης. Η πολιτική μεταρρυθμίσεων και το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας(ΤΑΑ) μπορούν να τα επανενεργοποιήσουν; Και να διευκολύνουν αυτές τις επενδύσεις που θα καλύψουν αυτές τις ανάγκες μετασχηματισμού; Κι αν οι μεν μεταρρυθμίσεις ψηφισθούν, οι δε πόροι του ΤΑΑ σχεδιασθούν και προγραμματισθούν, το ερώτημα είναι: ποιος και πως θα σχεδιάσει, υλοποιήσει και θα αξιοποιήσει αυτές τις επενδύσεις;
Χρειάζονται αρκετές χιλιάδες στελέχη και εργαζόμενοι να ειδικευθούν και να επανειδικευθούν γι’ αυτό τον σκοπό. Συγκεκριμένες επιχειρήσεις και συγκεκριμένοι άνθρωποι. Όχι μόνον σε όσες από τις 2700 επιχειρήσεις τολμήσουν, και καταφέρουν, τον τεχνολογικό ψηφιακό μετασχηματισμό τους. Αλλά και στους παρόχους των υπηρεσιών αυτού του τεχνολογικού μετασχηματισμού της ελληνικής παραγωγής
